فرآیند شکل دهی و شکل دهی فلزات نورد را نورد می گویند و در طی آن از ضخامت فلزات کاسته و به طول آن ها اضافه می شود.نورد گرم یکی از انواع نوردهایی است که با هدف شکل دادن به فلزات انجام می شود. هنگامی که نورد در دمایی بالاتر از تبلور فلز انجام شود، نورد گرم خواهد بود. دمای تبلور مجدد دمایی است که در آن ساختار کریستالی ماده تغییر می کند. این دما نباید خیلی زیاد باشد. در غیر این صورت، فلز می سوزد و برای استفاده نامناسب می شود. این نورد با هدف تولید ورق هایی با ابعاد خاص، شکل دلخواه، خواص مطلوب و صافی سطوح مورد نیاز از ورق با ابعاد مشخص انجام می شود. مهمترین دلیل استفاده از نورد گرم، چکش خواری بالای آهن در دمای بالا است.

دمای نورد گرم

در نورد گرم کنترل دما اهمیت دارد، برای این منظور بهتر است دمای فلز به طور یکنواخت تا مقدار مشخصی افزایش یابد. فرآیند نورد نیاز به گرم نگه داشتن قطعه در دمای معین برای مدت طولانی دارد. اگر دمای قطعه یکنواخت نباشد، تغییر شکل ایجاد شده نیز غیر یکنواخت است. به عنوان مثال، اگر قطعه به اندازه کافی و یکنواخت گرم نشده باشد، سطوح بیرونی گرمتر از آنها به سطوح داخلی که سردتر و قوی تر هستند، نورد می شوند و اگر فلز پس از گرم شدن قطعه یا بین دو رول سرد شود، سطوح سرد شده مقاومت می کنند. تغییر شکل.

بنابراین هنگام تغییر شکل در قسمت داخلی که گرمتر و ضعیف تر است، احتمال ایجاد ترک یا شکستگی سطحی در قطعه وجود دارد.

در کارخانه هایی که تولید زیادی دارند معمولا از محصولات ریخته گری استفاده می کنند. پس از عملیات ریخته‌گری، خنک‌کاری به گونه‌ای کنترل می‌شود که می‌توانند محصول را بدون گرم کردن مجدد و جابجایی داخل دستگاه نورد گرم قرار دهند.

برای گرمایش برای تولیدات کوچکتر یا عملیات ثانویه، دمای مواد خام (شمش، بیلت یا دال) معمولاً دمای اتاق است. برای گرم کردن این قطعات تا دمای مناسب می توان آنها را در کوره های نفت سوز یا گاز سوز گرم کرد.

برای فولادهای کربنی ساده و فولادهای کم آلیاژ، حرارت معمولاً در حدود 1200 درجه سانتیگراد (2200 درجه فارنهایت) است. برای میلگردهای با قطر کوچک می توان از کوره های القایی برای گرمایش استفاده کرد.

نورد گرم معمولاً در حدود 50 تا 100 درجه سانتیگراد (100 تا 200 درجه فارنهایت) بالاتر از دمای تبلور مجدد متوقف می شود. پایان دادن به فرآیند نورد در این دمای نهایی از سخت شدن کرنشی مواد جلوگیری می کند و دانه های ریز و یکنواختی ایجاد می کند. قبل از تغییر شکل اضافی، لازم است قطعه دوباره گرم شود تا به شرایط مناسب برای نورد برسد.

مزایا و معایب نورد گرم

مزایا و معایب نورد گرم عبارتند از:
نیروی کمتری در طول فرآیند نسبت به نورد سرد مورد نیاز است
تجهیزات و وسایل کمتری برای نورد گرم مورد نیاز است
در طول فرآیند، کرنش سخت کمتری به قطعه وارد می شود.
قطعه فلزی تولید شده استحکام کمتری نسبت به محصولات نورد سرد دارد
نورد گرم برای شمش های بزرگ مناسب است